Kim Sujin (ur. 1954) i jego Zespół Teatralny Shinjuku Ryōzanpaku świadczą o różnorodności stylów, stosowanych ostatnio przez koreańskich artystów w japońskiej literaturze i teatrze. Pojawienie się jego sztuk i filmów wiąże się ze zmieniającą się tożsamością zamieszkałych w Japonii Koreańczyków, zwłaszcza od lat 80. Kim wykorzystuje polityczne przedstawienia teatralne z wcześniejszego okresu, aby uwypuklić i przeobrazić w sztukę doświadczenia Koreańczyków mieszkających w Japonii. W ten sposób jego prace wykorzystują zarówno spuściznę jego przodków w japońskim teatrze, jak również doświadczenia japońskich Koreańczyków z przeszłości. Zamiast odtwarzać na scenie lub w filmie istotę koreańskiej etniczności czy kultury, Kim skłania się ku ukazywaniu migracji, hybrydyczności i bycia usytuowanym pomiędzy. W ten sposób jego prace ukazują niszowość Koreańczyków zamieszkałych w Japonii, tak różnych zarówno od Koreańczyków z kontynentu, jak i od Japończyków.
