Retrospektywa Inoue Umetsugu
The Winner / Shōri-sha
reż. Inoue Umetsugu
Japonia 1957, 98’
Napisy: polskie i angielskie
Eikichi (Mihashi Tatsuya), menadżer nocnego klubu należącego do ojca jego narzeczonej, Natsuko (Minamida Yōko), próbował niegdyś sił w zawodowym boksie, lecz przegrał walkę o mistrzostwo – od tego czasu marzy o wyszkoleniu pięściarskiego czempiona. Gdy jego ostatni podopieczny przegrywa walkę z Shuntarō (Ishihara Yūjirō), Eikichi proponuje zwycięscy przejście pod jego skrzydła. Zadziorny młodzieniec początkowo nie jest zainteresowany, ponieważ, choć lubi się bić, nie ma zamiaru podporządkować się reżimowi treningowemu wymaganemu do osiągnięcia mistrzostwa. Zmienia jednak zdanie po tym, jak zostaje pobity przez profesjonalnego boksera. Eikichi wspiera również finansowo Mari (Kitahara Mie), ledwie znaną mu dziewczynę tańczącą wcześniej w jego klubie, która pragnie zostać baletnicą. Pewnego dnia narzeczona Eikichiego wręcza Shuntarō bilet na spektakl baletowy, w którym występuje Mari. Bokser z miejsca zakochuje się w dziewczynie, ta jednak żywi coraz głębsze uczucia względem Eikichiego. Natsuko zaś zaczyna podejrzewać, że Eikichi również nie jest obojętny na urok Mari. Z każdym dniem relacje między tą czwórką stają się coraz bardziej napięte. Tymczasem zbliża się debiut Mari w głównej roli w spektaklu baletowym i wielka walka Shuntarō.
Czempion był jednym z sześciu filmów wyreżyserowanych przez Inoue Umetsugi dla wytwórni Nikkatsu, jakie trafiły na ekrany w 1957 roku. W czterech z nich wystąpił Ishihara Yūjirō, pamiętany dziś jako jedna z największych gwiazd japońskiego kina lat 50. i 60. XX wieku, porównywana do Jamesa Deana i Marlona Brando. Choć Ishihara zyskał pewną popularność za sprawą roli w skandalizującym Zepsutym owocu (1956), początkowo kierownictwo Nikkatsu nie było pewne, że jest w stanie sam „unieść” film. Choć ostatecznie przekonało się do tego nieco później, pierwszy wyraźny sygnał studio otrzymało za sprawą Czempiona, w którym Inoue wykrzesał z początkującego aktora niebywałe pokłady charyzmy. W filmie tym reżyser dał również wyraz swemu zamiłowaniu do muzyki, wprowadzając paralelny względem losów młodego pięściarza wątek tancerki oraz… sześciominutową sekwencję baletową, zainspirowaną analogiczną szesnastominutową sekwencją z Czerwonych trzewików (1948) Michaela Powella i Emerica Pressburgera.
Dawid Głownia
Informacje o datach projekcji/dostępności online, również możliwości zakupu biletu na seans z poziomu tej strony (ikonka gdzieś w tej części sekcji Seanse).
Inoue Umetsugu
Inoue Umetsugu (1923-2010) był niezwykle płodnym, nawet jak na standardy japońskiej branży filmowej, twórcą – wyreżyserował 115 filmów kinowych i ponad 150 produkcji telewizyjnych, napisał też ponad 100 scenariuszy. Choć pracował w różnych gatunkach – od dramatów, przez kryminały w duchu noir, po jidai-geki – szczególnie upodobał sobie filmy muzyczne, z których dziś jest najbardziej znany. Pracował dla wszystkich z powojennej „wielkiej szóstki” japońskich wytwórni, największe triumfy święcił jednak w Nikkatsu, gdzie przyczynił się do wypracowania formuły Nikkatsu Action. W latach 1966-1971 zrealizował 17 filmów dla hongkońskiej wytwórni Shaw Brothers.
Wybrana filmografia
1952 Koi no ōen danchō
1954 Kanpai! Jogakusei
1959 Tokyo no kodoku
1963 Makkanā koi no monogatari / Tale of Scarlet Love
1967 Qing chun gu wang / King Drummer
1971 Kawaii akujo / Lill, My Darling Witch
Twórcy
reżyseria: Inoue Umetsugu
scenariusz: Kino Tōru, Onoda Isamu, Masuda Toshio
zdjęcia: Iwasa Kazumi
muzyka: Ōmori Seitarō
obsada: Mihashi Tatsuya, Ishihara Yūjirō, Minamida Yōko, Kitahara Mie, Shishido Jō, Tonoyama Taiji, Kobayashi Akira
produkcja: Nikkatsu
język: japoński
barwa: kolor
