Labirynt traw

Pappa TARAHUMARA, Zuni Icosahedron (Japonia, Hongkong)


Na podstawie

Labirynt traw autorstwa Izumi Kyōki

Scenariusz

Koike Hiroshi, Danny Yung

Reżyseria

Koike Hiroshi, Danny Yung

Scenografia

Koike Hiroshi, Danny Yung, Fukushima Naomi

Kostiumy

Vivienne Tam

Muzyka

Sugaya Masahiro, Pun Tak-shu

Choreografia

Koike Hiroshi, Yeung Chi Kuk

Wideo

Sasaki Naruaki

Rekwizyty

Tanaka Masato, Miyaki Aki

Sztuka świetlna

Moriwaki Hiroyuki

Oświetlenie

Sekine Yukiko

Występują

Ogawa Mariko, Matsuhima Makoto, Suzuki Mio, Shirai Sachiko, Miura Hiroyuki, Teranishi Ai, Sekiguchi Makie, Yeung Chi Kuk, Dick Wong, Pun Tak-shu, Victor Ma

Premiera

1996

Czas trwania

93 minut


O spektaklu

Produkcja ta powstała we współpracy japońskiego zespołu sztuk scenicznych Pappa TARAHUMARA i międzynarodowej eksperymentalnej grupy teatralnej Zuni Icosahedron z Hongkongu. Jest adaptacją nadprzyrodzonej opowieści autorstwa Izumi Kyōki. Historia została przedstawiona na scenie z wykorzystaniem iluzorycznych elementów kultury chińskiej: wody, księżyca, lustra i kwiatu. Fizyczna ekspresja wykonawców z obu krajów tworzy synergię, a wzbogacona o efekty świetlne i wideo, ukazuje nadprzyrodzone walory innego świata.

Pappa TARAHUMARA

Zespół Pappa TARAHUMARA został założony w 1982 roku przez reżysera Koike Hiroshiego i zajmował się sztukami performatywnymi. Rozwiązano go w 2012 roku. To, co sprawiło, że Pappa TARAHUMARA tak się wyróżniał na tle innych zespołów teatralnych, to jego elastyczność i synergiczna metoda procesu twórczego. Zespół wykorzystywał w swoich występach taniec, zabawę, muzykę i sztukę, przyciągał licznych odbiorców i był rozpoznawalny na arenie międzynarodowej. Utalentowani artyści z różnych dziedzin gromadzili się w Pappa TARAHUMARA, aby co roku tworzyć niezwykłą produkcję. W każdej z nich zawarto własny sposób postrzegania świata przez reżysera.

Zuni Icosahedron

Założony w 1982 roku Zuni Icosahedron to także międzynarodowy eksperymentalny zespół artystyczny z siedzibą w Hongkongu, będący charytatywną organizacją kulturalną typu non-profit. Jest jednym z dziewięciu głównych profesjonalnych zespołów sztuk scenicznych w Hongkongu, wspieranych bezpośrednio przez rząd, a od 2009 roku jest partnerem Centrum Kultury w Hongkongu. Jako pierwszy eksperymentalny zespół artystyczny Zuni zrealizował ponad 200 oryginalnych produkcji teatralnych i spektakli multimedialnych, a także został zaproszony do ponad 80 miast na całym świecie na wymianę kulturalną i występy. Dzięki wsparciu swoich członków i pod kierownictwem dyrektorów artystycznych, Danny’ego Yunga i Mathiasa Woo, Zuni prowadzi aktywną działalność w zakresie wideo, eksperymentów dźwiękowych i instalacji, a także w dziedzinie edukacji artystycznej, krytyki artystycznej, badań nad polityką kulturalną oraz międzynarodowych konferencji i wymian kulturalnych. Przez ostatnie dwie dekady Zuni podejmował się misji rozwoju i ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego (sztuki performatywne).

Koike Hiroshi

Założyciel Pappa TARAHUMARA (1982–2012). Napisał, wyreżyserował i ułożył choreografię do 55 produkcji Pappa TARAHUMARA, prowadząc całe pokolenie w japońskich sztukach scenicznych do przekraczania granic gatunków w aktorstwie, tańcu, sztuce i muzyce. W 2012 roku uruchomił projekt pod nazwą Hiroshi Koike Bridge Project (HKBP), którego misją jest realizacja we współpracy z innymi artystami przedsięwzięć opartych na edukacji, popularyzacji i kreatywności. W ramach HKBP Koike napisał, wyreżyserował i ułożył choreografię do 21 produkcji w całej Azji. Reżyser tworzył w 10 krajach, a jego spektakle zostały wystawione w ponad 40. Był zapraszany do współpracy z artystami z całego świata. W jego warsztatach, koncentrujących się na odzyskiwaniu ciała fizycznego, brali udział zawodowi artyści jako część szkolenia aktorskiego, a także publiczność w Japonii i za granicą w ramach rozwijania kreatywności. Pełnił funkcję dyrektora artystycznego Fundacji Kulturalnej w Tsukubie, przewodniczącego Azjatyckiego Forum Sztuk Performatywnych oraz członka Komitetu Fundacji Japońskiej (2005–2011). Wykłada na Uniwersytecie Sztuki Musashino, gdzie jako pierwszy reżyser teatralny został powołany na Wydział Scenografii, Wystawiennictwa i Projektowania Ubioru. Jest również dyrektorem i założycielem Instytutu Sztuk Performatywnych, instytucji edukacyjnej kształcącej artystów oraz autorem dwóch książek. Jedna z nich to zbiór esejów na pograniczu sztuki i socjologii Słuchaj głosu ciała(Listen to the Voice of the Body), a druga, zatytułowana Teoria sztuk performatywnych Fūshi Kaden XXI wieku (Performing Arts Theory –  “Fūshi Kaden” for the 21st Century), przedstawia jego teorię reżyserii. Pierwsza antologia jego sztuk Podróż w noc i koniec świata (Journey to Night and the End of the World) ukazała się w 2018 roku.

Danny Yung

Yung, pionier sztuki eksperymentalnej i jeden z najbardziej wpływowych artystów w Hongkongu, jest członkiem-założycielem i dyrektorem artystycznym Zuni Icosahedron. W ciągu ostatnich 40 lat intensywnie pracował w różnych dziedzinach sztuki, takich jak teatr, film, film animowany, wideo, a także w sztuce wizualnej oraz instalacji. Yung brał udział w ponad 100 produkcjach teatralnych jako reżyser, scenarzysta, producent i/lub scenograf. Jego dzieła teatralne wystawiane były w wielu miastach na całym świecie. W 2008 roku zrealizował, na zamówienie Hongkońskiego Festiwalu Sztuki, Łzy z jałowego wzgórza (Tears of the Barren Hill), utwór teatralny poruszający tematykę innowacyjności tradycyjnego chińskiego teatru oraz instytucji wymiany kulturalnej, za który otrzymał nagrodę Międzynarodowego Instytutu Teatralnego (ITI) Music Theatre NOW Award. W 2010 roku na Expo w Szanghaju Yung, we współpracy ze znanym japońskim reżyserem teatralnym Satō Makoto, przedstawił Opowieść o ibisie czubatym (The Tale of the Crested Ibis). To projekt wymiany kulturalnej, który po raz pierwszy połączył elementy teatrów nō i kunqu oraz tradycyjną sztukę z najnowocześniejszą, robotyczną technologią. Coroczny Festiwal Toki, czyli dosłownie Festiwal Ibisa Czubatego, którego Yung jest kuratorem od 2012 roku, rozwija tę koncepcję w celu wzbogacenia doświadczeń młodych wykonawców kuqu oraz promowania wymiany między współczesnymi i tradycyjnymi sztukami widowiskowymi w regionach Azji.Artysta bacznie obserwuje politykę artystyczną i kulturalną oraz rozwój edukacji zarówno w Hongkongu, jak i w regionie Azji i Pacyfiku. Obecnie pełni funkcję przewodniczącego Międzymiastowej Konferencji Wymiany Kulturalnej pomiędzy Hongkongiem, Tajpejem, Shenzhen a Shanghajem oraz członka Rady Wzornictwa Hongkongu. Jako pierwszy został wyróżniony tytułem mistrza-artysty w dramacie przez dziekana Hongkońskiej Akademii Sztuk Performatywnych w 2013 roku, a także nominowany na członka zarządu HKICC Szkoły Kreatywności Lee Shau Kee i członka Rady Konsultacyjnej Wydziału Studiów Kulturowych Uniwersytetu Lingnan w Hongkongu oraz Szkoły Aktorskiej Hongkońskiej Akademii Sztuk Performatywnych. W 2009 roku Yung został odznaczony Krzyżem Zasługi Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec w uznaniu jego osiągnięć i wkładu w wymianę kulturalną między Niemcami a Hongkongiem.